Takie porównanie przyszło mi do głowy kiedy szyłam. Zobaczyłam te smutne, samotne koraliki i pomyślałam, że one dopiero zaczynają żyć w połączeniu z innymi. I dopiero razem mogą stworzyć coś, co upiększa, spina czy otula. Człowiek, choćby najbardziej kreatywny, działając tylko w pojedynkę niewiele może. Dopiero wchodząc w relacje z innymi jego działalność przynosi oczekiwane efekty. A więc- łączmy się ze sobą.
Niech to będzie dobry Rok! Taki, w którym będziesz czuł/a że idziesz we właściwym kierunku.
Czy wiesz jak naprawdę powstają kolczyki typu indiańskiego? Przepiękne, długaśkie frędzle- uwielbiam je robić i uwielbiam je nosić 😀 Ścieg,…
Podoba Ci się biżuteria koralikowa i masz ochotę nauczyć się taką robić? A może już masz pierwsze próby…
Ciekawi Cię jak powstają niektóre moje wytwory? No to proszę bardzo. 🙃 Na pierwszy ogień najłatwiejszy ścieg- płaski…
Jeszcze słówko po sobotnich warsztatach. Mało Was odważnych 😉 a przecież do odważnych świat należy! Ci, którzy jednak…
